26 Şub 2010

Büyüleyici Antarktika Yolculuğu / Bu Sefer Yorum...

Eveett sonunda kaptım ufaklığı ve  gittik, gördük bu Büyüleyici Antarktika Yoculuğu'nu. Hani koşun görün falan demiştim ya daha önceki yazıda. Vazgeçtim. Koşmadan önce bu yazıyı bir okuyun ve elinizdeki küçük insanın yaşına ve karakterine göre de karar verin. Dan diye kafadan kesip atmak istemem ama bizim yaş grubumuza hiç mi hiç uymuyor bu merkez ona karar verdim. Bizim minik 4 yaşında, hatta 4,5 olmak üzere.

Başlıyorum:
Bizi karşılayan görevliden aldığımız bilgi "İsterseniz 15dk bekleyin, içerideki gruptan sonra arkadaşım sizin yaş grubunuz için yeni bir anlatım yapacak" tan başka bi şey olmadı. Heyecanlandık doğal olarak. O arada girdik ve kendi kendimize alt katı gezmeye başladık. Nasıl olsa her platformun üstünde ne işe yaradığı, miniklere neyi öğretmek istediği yazıyordu. Ne kadar zor olabilirdi ki? Pek zor olabiliyormuş efendim. Ben onu gayet net anladım. Hiç bir zaman matematik ve fizik konularında harika başarılara imza atmış biri olmadım, olamadım. Hatta herhangi bir başarıya bile imza  atamamış olabilirim. Sevmedim çünkü. Şimdi bu azıcık bilgimle nasıl anlatayım uzaydaki Kara Delik olayını 4 yaşında bir insana? Anlatamadım, denemedim bile zaten. Her bir platformda "bu ne teyzeee" diye soran küçük insan ile geçen 20dk'nın sonunda terlemeye başladım. Soruları cevapsız kalsın da istemedim. Kendimce basitleştirebildiğim kadar basitleştirip anlattım bazı şeyleri. Bazılarına ise değinmedim bile. "Bak bundan ateş çıkıyor" demekle yetinmesini bildim. Allahtan daha da fazla sorarak beni irdelemedi :)
20dk'nın sonunda anlatım yapacak arkadaş geldi. Biz de 3 çocuk ve onların "büyükleri" olarak "imdat" diyen bakışlarla ve rahatlama duygusu ile koşarak yanına gittik. Teslim ediverdik minikleri onların ellerine. Beklenti büyük. Kolay mı? Minicik bedenler neler neler öğrenecek. Bilimle tanışacaklar. Bunların hepsi benim boş beklentilerimmiş onu da çok geçmeden anladım. Anlatımı yapan arkadaş başladı konuşmaya. Başladı da ben bile 30 yaşında kazık kadar insan anlamakta güçlük çekiyordum dediklerini. Ne bilsin kardeşim 4 yaşında bu minik beden elektronları?! Zaten 3. platformdan sonra bizimki sıkıldı ve peşini bıraktı bu anlatımcı abisinin. Kendine en yakın olan platformu seçti ve başladı elindeki misketleri Kara Delik Platformu'ndan  tek tek yuvarlamaya. En azından daraldıkça misketlerin hızlandığını ve bir müddet sonra orada kaybolduklarını anladı. Bu da bir kar değil mi??
Asıl gidiş sebebimiz olan Antarktika bölümü üst kattaydı. Oraya da çıktık pek tabii. Daha önce vaad edilen penguenlerden falan eser yok. Aman bi dakika hak yemeyelim. Cut-out(hani kafa yeri boştur da siz kafanızı oraya yerleştirir fotograf çektirirsiniz ya . Hah işte bu o) hazırlamışlar ve koymuşlar oraya. Penguenler diye bahsedilen kısım bu. Eskimo'ların hayatlarını anlatıyordu en son anlatıcı abimiz, kulak ucu ile o kadarını yakalabildim. Biz o sırada misketlerin peşindeydik ...

Ben pek yeterli bulmadım açıkçası. Anlatımı yapan arkadaşlar çok belli ki ezberden iki satır lafı her gelene satıyorlar. Yani yaş grubuna özel anlatım falan fos çıktı. Ya da dediğim gibi bizim yaş grubumuz için pek ilgi çekici olmadı. Okullarda çocuklar kaç yaş itibari ile bu tarz bilgileri kavrayacak kadar bilgileri almaya başlıyorlar bilmiyorum ama sanırım ilkokuldan önce gitmemek lazım.
Biz uzun dakikalar boyunca bol bol misket attık deliklerden içeri... Eğlendik, güldük. Sonra da gittik üstüne mis gibi pastalarımız yedik. Ohh sefamız olsun ...

p.s. yanımdaki küçük insanla biraz zor da olsa 2-3 kare fotoğraf çekebildim. Üst katın fotoğrafları ışıktan dolayı çok kötü çıktığı için ekleyemiyorum malesef. Fotoğraflarda görünen her bir platform ayrı bir deney için oluşturulmuş. Buyursunlar...


Hiç yorum yok: