İlk Başarısızlık

Dün iş hayatımda bir ilk daha yaşandı. Resmen elimizdeki  iş patladı ve yetişmesi gereken zamana yetişemedi. 1saat ile kaçırdık. Benim işimde genelde son dakika sorunları olur ve o sorunlar da hep o son dakikada hallolur. Bu sefer olmadı. Olamadı. Kabus gibi bir gün geçirdim. Ofisçe geçirdik. Tamamen bizim dışımızda gelişen saçma sapan olaylardan dolayı yaşanan bu gelişmenin müşteri karşısındaki tek muhatabı tabii ki biziz. Adamlar bize iş vermiş, bizden sorarlar. Kime soracaklar başka.
Kuruluma yetişecek ekipten 14:30 itibariyle haber alamaz hale geldik. Telefonlarına ulaşılamaz oldu. Aynı günün sabahı  Malatya-Ankara arasında kaza yapmışlar, arabalarını Kayseri'de değiştirip yeni araba ile yola çıkmışlar ve en geç 15:30'da yani son konuşmadan 1 saat sonra da Ankara'ya varmış olacaklarını söylemişlerdi.
Saat 17:30'da kurulumun bitmiş olması gerekiyordu ki 18:30'da adamlardan hala ses seda yoktu. Kayseri Emniyeti, Nevşehir Emniyeti ve Ankara Emniyeti tek tek arandı. Herhangi bir kaza haberi yok. En azından ortada  acı bir haber yok (acıyan biz olacağız, o ayrıı) Ee anacım bu adamlar nerede??? Müşteri bize sorar biz kime soralım?? Ulaşılamayan telefondan başka bir şey yok elimizde. Bu da cevap kategorisine girmiyor. Girmez. Giremez. Müşteri hadi de hadi der. Müşterinin misafirleri gelmiştir ve ortada elle tutulur bir şey yoktur. Resmi olarak iş elimizde patlamıştır!!!
Adamlardan ses çıktığında artık çok geç olmuştur.
Kazadan sonra değiştirdikleri de araç da kendilerini yolda bırakmış ve bunun üstüne yeni bir nakliye aracı kiralayıp tekrar indir-bindir yapıp yola devam etmişler ve fakat bu çözüm çabaları yetersiz kalmış 1 saat ile golü kaçırmış ve kendi kalelerine gol atmışlardır. Telefonlarının da şarjı bittiği için arayıp haber ver(e)memişler güya. Bu ekibin ipi tarafımızca çekildi ve bir daha yüzleri görülmeyecek. Bu kadar ters giden bir durumda parçası olduğun ekibi arayıp bilgilendirmezsen başına gelecekler bunlardır ve bence bunu da hak etmişsindir.

Yaptığımız işlerin içinde minnacık bir iş sayılırdı bu. Koca koca kurulumlar yapan, günlerce önceden başlayıp ve hep son dakikalarda çözülen sorunlarla eksiksiz, temiz ve pek beğenilen işler teslim eden bizler avuç içi kadar bir işte ters köşeye gelmiş ve kilitlenip kalmıştık!! Bu benim bu anlamdaki ilk başarısızlığımdır. Tabii ki daha önce de hatalarım olmuştur ama bu derece telafisi olamayan bir başarısızlığın parçası olmamıştım. Gece uykularım kaçtı. Hayat bu, olabilir böyle şeylerle kendimi kandırmaya çalışsam da üzülmekten, sinirlenmekten geri duramadım. Bugün yeni bir gün ve bu elimizde(!) patlayan bombanın yarattığı hasarı henüz tespit etme şansımız olmadı. Zamanla göreceğiz....