Dün akşam 12 itibariyle facebook, twitter ve bloglar Atatürk ile doldu taştı. Saçma! Hemen yanlış anlamayın. Ben Atatürk karşıtı biri değilim. Severim, sayarım, karizmasına hayranım, minnetle doluyum Atatürk'e karşı. Fakat yılda sadece 1 defa, o da doğduğu gün değil de öldüğü gün hatırlanan, yası tutulan bir meta haline gelmesi beni rahatsız ediyor. Kimsenin pek tabii ki kimseyi sevmek gibi bir mecburiyeti yok. Herkes istediğini hissetmekte özgürdür ve özgür de olmalıdır. Fakat bütün yıl oturup, memleket elden giderken kılını kıpırdatmayan bir sürü insanın 10 Kasım'da böyle coşması saçmalıktan öte gidemiyor benim gözümde. Anlamsız çünkü. Böyle bir minnet ve sevgiyle doluysanız eğer bunu sadece 1 gün o da sadece profillerinizde yazarak ortaya koymanızın ne gibi bir manası, nasıl bir faydası olabilir?
Önemli olan genel olarak hayatınızda bunu yaşamak ve yaşatmaktır. Yeri geldiğinde sesinizi çıkarmanızdır sadece klavyenizi tıkırdatmak yerine...
Unutturulmak istenenlere sahip çıkmaktır oturup "ölmedin, seni özlüyoruz, kalbimizdesin, çocuklarımız adını biliyor, ne karizmatiktin sen bak memleket kimlere kaldı, ah o güzel gözlerin, şahane sözlerin" yazmak yerine. Bunları düzenli anlatıyor, yazıyor, çiziyor olsanız amenna ama koyun psikolojisi ile herkes bugün hatırlıyor ben de hatırlamalıyım, kimselerden geri kalmadan ben de yazmalıyım mantığı ile hareket ettikten sonra kime ne faydası var? Vicdanınızı rahatlatmak ve bak ben de yazdım, ben de sahip çıkıyorum mesajını vermekten öte nereye gidiyor? Bugün hep birlikte yazdınız. Tamam. Kabul. Peki yarın? Yarından sonra? 2 ay sonra? Anayasa için hayır demek için kaçınız tatilinizi böldünüz? Bölebildiniz mi?
Yılda sadece 1 gün oturup bunu yazmak koyunluktan öte bi şey değildir kanımca. Koyunluğu da bir güzel kabullendiğinizi pankartlar aça aça itiraf etmeniz de pek şahane! Herkes sirenler çalarken durmayan arabaları eleştirmesini çok başarılı bir şekilde yapıyor ama Pavlov mu eğitti anacım sizleri? Siren çaldığında durdunuz. Hem de dimdik durdunuz. Sirenlerin çalmadığı 364 gün boyunca nerelerde, neler yaptınız peki? Ahkam kese kese milleti eleştirenler önce bir ayna tutsun kendisine de ondan sonra başkalarına çomak sokmayı denesin.
Atatürk 72 yıl önce bugün ölmüş. Yazık olmuş. Keşke biraz daha yaşasaymış. Yaşayamamış işte. Her şeyi birilerinden beklemek manasız. Hele ki beklenti içinde olduğunuz kişi bir ölüyse!
Atatürk'ü anmak demek sirenler eşliğinde saygı duruşunda durmak değildir. O'nu ve oturtmaya çalıştıklarını sahiplenmek, ilerletmek, geliştirmek ve savunmaktır. Siren olsa ne yazar olmasa ne yazaaar....
Sevgi ve saygılarımla.
Umarım ters yola itilmiş benliklerimiz en kısa zamanda gerçek sevginin yolunu bulur...
16 yorum:
tamda benim duygularım... muhteşem.. ellerinize sağlık..
esin
profil resimlerinin değiştirilmesine uyuzum bende ulan senede üç beş gün herkes Atatürkçü kesiliyo.
ben çok zamandır bloga yazı bile koymuyorum bu tarz günlerde. gösterişle Atatürkçü olunmaz ama türk milleti gösterişi sever !
Bilinci açık bir yazı :) Günayaydınlar, saygılarımla...
Guzel agzina saglik Nazan...Bu isler siren calmayla olmuyor malesef...Nerede ilkeler,nerede mirasi,nerede geldigimiz yer...
onu da yapsınlar be NzNım, bu hale gelmemizde hepimiz bir miktar suçu var. hiç bir şey yapmıyorlar bari bir gün de olsa bir vatan yaratmış insana ya fotosuyla,ya saygı duruşu ile,en basit şekliyle bir belirti göstersinler.364 günü bırak,öğleden sonra herkes kendi halinde...aynen dediğin gibi vahvahlanıp,ölmüş birinden medet umuyoruz. muhalefet diye boşa oturanların,oy vermyenlerin,neye oy verdiğini bilmyenlerin,gazete okumayanların,okutulmayanların, ülke değil şahsi çıkarların peşinde olanların,eğitimsizlerin çoğunlukta olduğu bir ülkeyiz BİZ!
helal...
En azından bir gün olsun saygı duruşunda bulunanlara da minnettarım onu bile mumla arar olduk bugünlerde ya :(((
her kelimesine katılıyorum.artık eskisi gibi kurtuluş savaşları da veremeyiz.dayarlar füzelerini başımıza.
bir de herşeyimiz kulaktan dolma.ne kitaplar var onunla ilgili.okullarda bu kitaplar zorunlu tutulmalı.minik beyinler her şeye inanabiliyor.onlar Mustafa Kemal i kendileri öğrenmeli ve anlayabilmeli.ben de bu tarz konulara girmiyorum blogda.bilemiyorum...
sarıldım sana tatlı
Atatürk'ü zerre kadar anlamayan, şekilcilikle en bi Atatürkçü olmayı birbirine karıştıran, facebook kemalistleri diyorum ben onlara. Ama yine de kızmıyorum, bir gün bile olsa bırak hatırlasınlar... Bir gün bile olsa insanlar O'nun sözlerini yazsınlar... Belki bu sayede iki üç okuyan çıkar. Ehveni şer derler ya hani. Kötünün iyisi bu da. Ya hiç hatırlamasalardı... Bak şimdi hemen bir itiraf (neyin itirafıysa, duyan da cinayet işledim sanır) benim de facebook profilimde Atatürk resmi vardır. Ama Kasım'da ya da 29 Ekim'de değil, her gün. Seviyorum çünkü o adamı. Gerçekten seviyorum ama hani böyle babamı falan sever gibi. Üstelik ben bi de abartıp fotoshop mucizesiyle kafa kafaya verdim kendisiyle. Yani görse biri dava falan da açabilir o derece:) eh ama diyorum ben hep biraz çocuğu diye:)
guzel yazi olmus bravo:)
utanç verici anı istiyorum senden. borcun var bana. bak burnuma kaçan leblebiyi anlattım. yetmedi bi de takipendiniz'i yazdım koca bi sayfa... inanmazsan gir de bak:)
hepinize kucak dolusu sevgilerimi gönderiyorum güzel insanlar !! :)) öperim bi de
Kırmızı Çizmelii,
ahahah utanç verici hikaye hmmm ben bunu bi düşüneyim, taşınayım ve de kaşınayım. sonra da oturup yazayım...
du bakiim hangi yazıymış o gözümden mi kaçmışş
Bu yazının altına imzamı atarım.Çok güzel dile getirilmiş.
Nzn Ashley'nin yeni bloğuna buyurmazmısın ? Hem nerelerdesin sesin soluğun çıkmıyor ?
RRH,
tatildeydim, yeni geldim...
gelmemle birlikte de işlere batmam bir oldu. yakında döneceğim:)
ashley'in yeni blogunu görmedim bile, neymiş adresi?
http://machuupicchu.blogspot.com/
Hoşgeldin diyelim ozaman.Yakında görüşmek üzere.
teşekkür ederiimm :))
Yorum Gönder