22 Tem 2010

Beklemek-Doktor Yaklaşımı

7. gün.
Hala hastanedeyiz. Şu anda da babamın dizinin dibinden yazıyorum. 2-3 saat kadar cam kenarında koltukta oturdu. Sohbet ettik. Çay içtik. Bizleri her zaman hatırlıyor. Fakat bazı isimler ve hatıralar hala yok. Yakın hafıza hiç yok. Yüzünü çevirdiği anda unutuyor. Söylenenler gelişmelerin gayet iyi, kuvvetli ve hızlı olduğu yönünde ama bir de bana sorun...

Oldum olası sevmemişimdir beklemeyi. Meğer aslında hiç bilmiyormuşum beklemenin ne demek olduğunu. Yaşamamışım bu kadarını. Bırak günleri, saatleri dakikalar geçmiyor da-ki-ka-lar...

Akşamüstü babamın doktorundan yediğimiz "dayak" üstüne tuz biber oldu üstelik. Stent operasyonundan sonra doktoru ile hep kapı aralığında konuşabildik. "İyiye gidiyoruz, nörolojik açıdan takibini yapıyoruz sadece" dedi ve gitti. Babam gözünü açana kadar da önemli olan buydu zaten. Fakat kafamızda sorularımız var. Stent takılmak üzere o odaya giren babama neler oldu da bu hale geldi?! "Kalbi durdu" dediler. "Kaç dakika?" dedik. Cevabı S. Hoca'da dediler. "Tıkalı 2 damar vardı. Hangisi patladı? İlk önce hangi damara takıldı stent?" dedik. "Cevabı S. Hoca'da" dediler. Doğal olarak biz de 7. günümüzde artık kendisi ile sakin bir ortamda tam olarak neler olup bittiğini konuşmak, daha detaylı bilgi almak istedik.
 Bugün O'nun melek kalpli, insanlığından hiçbir şey kaybetmediği gibi hastalarla vakit geçirdikçe kalbinin güzelliğine güzellik katmış doktoru N. Hanım'a bu isteğimizi bildirdik. "Hemen ben istediğiniz tüm cevapları vereyim" dedi ve sağolsun anlattı. %95 tıkalı damara stent gayet başarılı bir şekilde takılmış ve %70 tıkalı olan 2. damarda böyle bir sorun yaşanmış. Hemen cover stent dedikleri parça ile patlak yere resmen bir yama yaparak kanamayı durdurmuşlar ve kalp ile zarı arasında biriken ( terminoloji hatası yapıyor olabilirim) kanı çekebilmek için cerrahi müdahalede bulunmuşlar. Bu arada kalp 4 - 10 dk arasında durmuş olabilir fakat tansiyon hiç düşmedi kalp masajı sürekli devam etti dedi. Yine  dediğine göre S. Hoca'nın en yerinde kararı kanamayı durdurmak için panik yapmadan orayı kapatmak ve sonra kanı oradan çekmek için girişimde bulunmak olmuş muş muş...
Teşekkür ettik ve babamın yanına döndük. Bu arada S Hoca ile de müsait olduğunda görüşmek istediğimizi söyledik.
Aradan 2 saat falan geçti ve S. Hoca bir anda odamıza girdi. " Ne var ya  S. Hoca'yı göremiyoruz  deyip duruyormuşsunuz. Ben görmüyor muyum sizi? Konuşmadık mı?" Biz abla-kardeş tam ağzımı açıp "Hocam tabii ki görüyoruz. Sadece neler yaşadık onu bir konuşmak istiyoruz" demek üzereydik ki lafı ağzımıza tıkıverdi. " Neymiş sorularınız söyleyin bakalım?" "Hangi dam!,Kaç daki!, Tam olarak ne!" şeklinde laflarımız boğazımızda kalıverdi. " Bunların ne önemi var artık. Atlattık bitti. Hastamız çok iyi. ARtık sadece nörolojik açıdan takip ediyoruz. Siz işin magazinindesiniz. Saate mi bakacaktık o arada kaç dakika durdu" gibi saçma sapan, neresinden tutsan hiçbir mantıklı yanı olmayan laflar ediverdi. Babamın yattığı odada oldu hem de bu konuşmalar. Elimiz ayağımız bir anda titremeye başladı. Oysaki bu S. Hoca'nın insani yönü pek meşhurdur. Herkes ne kadar iyi kalpli olduğunu söyler  durur. Hala da söylemeye devam ediyorlar. Artık benim için hiçbir anlamı YOK!!!
Sen biliyor musun benim 7 gündür buralara neler yaşadığımı. Uyku uyumadığımı. Nefes alamadığımı. Biliyor musun ki ruhum kanıyor, içim acıyor, korkuyorum, endişeleniyorum, özlüyorum ve sürekli "keşke" leri uzak tutmaya çalışıyorum. Biliyor musun acaba gözlerime gelen yaşların kaç tanesini bastırabiliyorum, kaç tanesini tutamıyorum. Biliyor musun ki ben babamı deli gibi özlüyorum!! Dibimde olmasına rağmen....
Biz şu anda Türkiye'nin en iyi özel hastanelerinden birindeyiz. Atım atsanız para. Siz hastanızı düşünürken onlar adım adım sizi giderlerden haberdar ediyorlar ki paranız yoksa ya da biterse farkında olunsun. Buralarda bunlar yaşanabiliyorsa düşünün artık Devlet Hastanelerinde neler neler oluyor...

Olaydan sonra N. Hanım geldi yanımıza. Kendince durumu  ve bizleri toparlamaya... Bir kere daha anlattı S. Hoca'nın nasıl biri olduğunu. "5dk öncesine kadar inanın bize bizler için de öyleydi. Fakat biz yaşadığımız travmayı ailece birbirimize sarılarak atmaya çalışırken o yaklaşımla bendeki S. Hoca'yı tek seferde sildi attı..." dedim ve diyorum...

Gece oldu. Saat 00:51 şu anda... Babam uyumaya çalışıyor ve gecelerimiz zor geçiyor. Huzursuz.

Hala en kuvvetli dualara ihtiyacımız var. Reiki bilen reiki, dua bilen dua, hiçbirini bilmeyen babama şöyle afillisinden bir selam geçirsin gönlünden O'nu bulur. Herkesin "baba" dediği bir adamdır benim babam. O kadar çok insana iyilik, güzellik yapmıştır ki hepsi dönüp dolaşıp onu buluyor, bulacak...




8 yorum:

OiP dedi ki...

Ahh NzN'cım... girip okuyunca şaşırdım kaldım, ben ev işlerini yapıyorsun sanıyordum. çok geçmiş olsun babacığına. o odda, o yatağın yanıbaşında beklemek ne zordur bilirim. dualarım sizinle. biran önce güzel haberlerinizi bekliyoruz. güçlü ol, moralini yüksek tut ki ona da moral ol... çok sevgiler.

kutupayusu dedi ki...

babacığın gözünü açmış ya...bundan sonrası daha kolay ...eminim hemen toparlayacaktır bünyeyi ... çok geçmiş olsun NzN'cım... bildiğim duaları hemen gönderiyorum ...allaha emanet ...

NzN dedi ki...

OİP'cim, canım benim,
Bu dualarım sizinle lafına o kadar ihtiyacım varmış ki benim anlatamam.
güzel duyguların, iyi dileklerin, enerjilerin, duaların, namazların, reikilerin, hepsinin ama hepsinin babama ulaştığına o kadar eminim ki!! gözlerini açıyor ve ne kadar çok sevenim var, hepsi de geliyorlar, konuşuyorlar benimle diyor mesela!
çok çok teşekkür ediyorum

NzN dedi ki...

kutup'cum,
bundan sonrası da biraz zorlu ama imkansızda değiliz artık.
sevgiyle, öpücükle, kahkahayla ve daimi ilgi ile 2-3 hafta içinde eski haline gelecek. doktorların dediği de bu yönde.
duaların hepsi, hepsi bizim için gerçekten çok kıymetli, inanın bana...

teşekkür ediyorum...

P_A_N dedi ki...

Can Kardeşim ;

Size yüce yaradandan bol bol şifa diliyorum.

Selametle

Ahmet

zizim bizim dedi ki...

Nzn geçmiş olsun, inşallah baban en kısa zamanda toparlar. beyinin bazı bölgeleri deformasyona uğrasa bile yavaş yavaş başka bir bölümü o kısmın işlevini yerine getirebilirmiş diye duymuştum. ananeme inme inmişti zamanla konuşmayı toparlamıştı, halamız da okuma yazmayı bile unuttu şimdi gayet iyi. eminim baban da en kısa zamanda toparlayacak. babana ve size dualarımı o doktora "sevgilerimi" yolluyorum...

Fifi Croissant dedi ki...

evet nzn ben de inanıyorum toparlayacağına. beyim o kadar inanılmaz bir organ ki... dualarımız sizinle...

NzN dedi ki...

hepinize tekrar tekrar teşekkür ederim...
daha önce buna benzer olayları yaşayan ve atlatan ağızlardan bunları duymak cidid anlamda moral oluyor. Bunların sürecin doğasında olduğunu hatırlamama sebep oluyor. Bize özel değil demek ki zamanla atlatacağız ve geçecek!! her geçen gün daha iyiye gidiyoruz zaten.
Babam inatçıdır. en kısa zamanda bu durumda daralarak kendi beynini gerktiği kadar zorlayacağına tüm benliğimle inanıyorum...
kucak dolusu sevgilerimle...